‘Een barre tocht was het wel, Net de slechtste tijd van het jaar Voor een reis, en zo’n verre reis: De wegen zompig, het weer gemeen, Het hartje van de winter. En de kamelen, ontveld, met zere hoeven, weerspannig, Gingen liggen in de smeltende sneeuw. Spijt bekroop ons soms als we dachten Aan de zomerpaleizen op de hoogten, de terrassen, En de zijden meisjes die sorbets brachten. Dan had je het vloeken en morren van de...
Lees verderEven buiten Bodh Gaya ging Siddhartha zitten onder een oude ficusboom met uitzicht op de rivier. Hij zette zijn tanden op elkaar, drukte zijn tong tegen zijn gehemelte en trachtte zijn bewustzijn met zijn bewustzijn te bedwingen. Het zweet begon te stromen onder zijn oksels, zijn lichaam werd rusteloos en door pijn overweldigd. Vervolgens bedwong hij in- en uitademing van mond en neus tot zijn oren gingen suizen. Daarna bedwong hij...
Lees verder
Recente reacties